Venetië en de Biennale sinds 1893 een begrip!

Venetië is altijd de moeite om te bezoeken: de geschiedenis, de architectuur, de laguna,…maar om de 2 jaar wordt de stad gedurende 6 maanden ook nog eens ondergedompeld in kunst. Het oudste en meest prestigieuze internationale kunstenfestival toont dit jaar werk uit meer dan 90 landen! In de officiële locaties ‘Giardini’ & ‘Arsenale’ ontdek je de landen paviljoenen en een uitgelezen selectie werk. Daarnaast kan je overal in de stad gratis palazzo’s, musea en ruimtes ontdekken waar kleinere landen of kunstenaars hun installaties en werk tentoonspreiden. Een overkill aan kunst dus met dit jaar een grote focus op video installaties. Smaak is per definitie persoonlijk en ik vond vele werken niet ‘Biennale’ waardig. Maar de stad, de sfeer, het binnen kunnen kijken in anders nooit toegankelijke gebouwen maakt het zowiezo een bezoek waard!

Ondanks de overload van werk waag ik me toch aan mijn top 3:

1. Iers Paviljoen. The enclave by Richard Mosse

In een klein steegje in de stad ontdek je de krachtige beelden (fotografie & video) van fotograaf Mosse over het Kivu gebied in Congo. Door dit oorlogsgebied, de rebellen, bevolking en militairen in infrarood te filmen en fotograferen wordt alles wat groen/camouflage is, in een felle roze tint afgebeeld. Dit levert hallucinante en unieke oorlogsbeelden op. Een prachtige combinatie van visueel sterk diepgaand werk met een ethische en sociale toets.

2. Belgisch Paviljoen. Berlinde De Bruyckere

Misschien een beetje chauvinistisch om op de 2de plaats onze Belgische vertegenwoordiging te zetten, maar voor mij één van de absolute  beelden die je gezien moet hebben in de Giardini! Berlinde’s werk is mysterieus, zwaarmoedig, verstild en beklijvend. Een mooi en krachtig statement om 1 ruimte vullend werk te plaatsen. Weetje: het Belgische paviljoen werd al eerste van alle paviljoenen gebouwd in 1907.

3. Chili. Alfredo Jaar.

Als je de tijd noch het geduld hebt om 3 minuten te wachten in deze ruimte mis je één van de prachtigste installaties van de Biennale. Jaar bouwde de volledige Giardini nauwkeurig na op een schaal van 1:60 en laat het langzaam onder water lopen en herrijzen.  Hij maakte dit werk als protest tegen de ‘verouderde’ blik van de Biennale op de wereld omdat er in de Giardini maar 28 landen paviljoenen zijn waardoor een groot deel van de wereld er niet of minder goed aan bod komt. Het groenige laguna water, de spookachtige verschijning van dit stukje Venetië en de verwijzing naar de regelmatig ondergelopen stukken stad zijn fascinerend.

De Biennale nog tot 24 november te bezoeken!